Wiek nie zawsze musi oznaczać łóżko i zdanie się na łaskę innych osób.
Doskonałym tego przykładem jest Pani Stefania Iskra. Mieszkanka Cedrów Wielkich skończyła 93 lata, ale swoją witalnością mogłaby obdzielić niejednego młodszego od niej człowieka.

Jubilatka, jak pisaliśmy już wcześniej, urodziła się we wsi Hadle Kańczuckie w obecnym powiecie przeworskim na Podkarpaciu. Pani Stefania była najmłodsza z trójki dzieci. Wojna wybuchła, kiedy nasza bohaterka – jak wielu jej rówieśników – miała iść do szkoły. Radość szybko zamieniła się w smutek i trwogę – szczególnie wśród dorosłych.

Mała Stefka nie bardzo jeszcze wiedziała wtedy jaki los będzie czekał jej rodzinę. Tata został zmobilizowany do wojska, ale mimo to rodzina łudziła się nadziejami, że zostanie tylko w rezerwie. Nieprzyjacielskie wojska dotarły w końcu do rodzinnej wsi naszej jubilatki, która doskonale pamięta jak dzieciaki ze wsi poszły oglądać niemieckie samochody. Niemal dla wszystkich było to wielkie przeżycie, ponieważ nikt z nich nie widział wcześniej takich pojazdów. Widok żołnierskich mundurów i hałas działań wojennych stał się z czasem czymś zwyczajnym.

Rodzina spała w stajni, bo swoje mieszkanie musieli oddać żołnierzom.

Potem chcieli odbudować swój zniszczony dom. Zgromadzili do tego odpowiednie materiały budowlane, ale nie otrzymali pozwolenia na przystąpienie do robót. To i wiele innych sytuacji utwierdziło wiele osób z Podkarpacia, że gdzie indziej trzeba szukać szczęścia, dlatego po wojnie spora grupa rdzennych mieszkańców Rzeszowszczyzny rozjechała się po Polsce.

- Miałam może z 15 lat, kiedy towarowym pociągiem pojechałam na Dolny Śląsk. Pamiętam, że do Wrocławia dotarliśmy po czterech dniach. Czułam, że to nie jest jednak miejsce, w którym chcę żyć, więc ruszyłam w kolejną podróż – tym razem na drugi kraniec Polski, na północ – opowiadała nam mieszkanka Cedrów Wielkich.

Po długiej wędrówce Pani Stefania znalazła się w Cedrach Wielkich, gdzie domy były zrujnowane, nie było prądu, ciepłej wody oraz kanalizacji. W tym powojennym krajobrazie odnalazła jednak swoje szczęście – Stanisława, który został jej mężem. Państwo Iskra wspólnie wychowali trzy córki: Krystynę, Leokadię i Teresę, a nestorka rodu doczekała się dwóch wnuczek i trzech wnuków oraz dwóch prawnuczek i trzech prawnuków.

- Badania wciąż pokazują, że mama ma dobre wyniki, czego nadal jej zazdrościmy. W ostatnim czasie musiała jedna poddać się kolejnej operacji oka. Nie wpłynęło to jednak zbyt negatywnie na jej witalność i niewyczerpane pokłady energii. Wciąż pracuje w ogrodzie. Jest tak szybka, że czasami nie nadążamy za nią idąc po schodach na przykład szpitalu. Nawet jesienią i zimą znajduje sobie jakieś zajęcia, bo nie może spokojnie usiedzieć na miejscu. Wnuki i prawnuki bardzo chętnie odwiedzają babcię, z którą zawsze mogą porozmawiać i pośmiać się – mówi córka Leokadia.

- Tak witalnych seniorów, którzy mają w sobie tyle energii, trzeba coraz częściej ze świecą szukać. Pani Stefani i jej rodzinie dziękuję za miłe spotkanie i jeszcze raz życzę jubilatce tak znakomitego zdrowia na dalsze lata życia – życzy wójt Dawid Pietrucha, który z życzeniami i prezentem odwiedził Panią Stefanię Iskra.